Stotteren
WAT IS HET NU EIGENLIJK?
Stotteren is een stoornis in het vloeiende verloop van de spreekbeweging. Stotteren begint vaak tussen de leeftijd van 2,5 en 5 jaar. Soms is er nog iemand anders in de familie die stottert, maar dit is niet altijd het geval.
Er zijn verschillende factoren belangrijk bij het ontstaan van het stotteren, het is de taak van de stottertherapeut om tijdens het onderzoek deze factoren te bevragen en hier een probleemsamenhang van te maken.
Tijdens het onderzoek wil ik graag weten wie ik voor me heb zitten, hoe deze persoon in elkaar zit, hoe hij over het stotteren denkt en zich erbij voelt. Niet alleen de persoon die stottert is van belang, zijn hele omgeving wordt betrokken tijdens het onderzoek én therapieproces.
KERNSTOTTERGEDRAG
Stotteren is bij iedereen anders. Er bestaan drie soorten kernstottergedrag:
REACTIEF GEDRAG
Als reactie op het stottermoment ontstaat vaak reactief gedrag. Ook dit is bij iedereen anders. De ene persoon gaat knipperen met zijn ogen of vuisten maken. Een ander persoon gaat extra ademhalen of meer duwen op zijn lippen. Sommige personen die stotteren gaan bepaalde woorden of situaties vermijden, uit schrik om te stotteren. Dit doen ze door bijvoorbeeld synoniemen te gebruiken, op deze manier vermijden ze het gevreesde woord.
Het ontstaan van dit reactief gedrag is heel normaal. De persoon die stottert ervaart controleverlies en wil liefst zo snel mogelijk uit de stotter geraken. Hij leert zichzelf ‘trucjes’ aan om hieraan te voldoen. In therapie ontdekken we samen dat vechten tegen of vluchten voor de stotter eigenlijk niet werkt.
We zoeken samen een manier om het stotteren op een veilige manier toe te laten en hierover, indien gewenst, controle te krijgen.
Therapie bij volwassenen
EINDDOEL
Stottertherapie bij volwassen personen die stotteren ziet er uiteraard anders uit dan bij kinderen. Het stotteren is er al een tijdje, of misschien is het pas heel recent ontstaan.
We analyseren het stotteren samen en gaan kijken welke factoren er bij jou belangrijk zijn. We stellen samen een einddoel op, afhankelijk van dit doel werken we naar acceptatie of stottercontrole. We gaan ook oefenen buiten de therapiesetting, ik wil jou echt helpen in je dagelijkse leven.
GEDACHTEN EN GEVOELENS
Een belangrijk aspect van stotteren bij volwassen personen zijn de gedachten en gevoelens die gelinkt zijn aan het stotteren. Wanneer een persoon op een niet helpende manier denkt (het stotteren is niet leuk, het stotteren belemmert me), gaat deze persoon zich bijgevolg niet goed voelen (onzeker, angstig, gefrustreerd,...) dit resulteert in meer of harder stotteren.
Het is mijn taak als logopedist om jou hiervan bewust te maken en je te helpen om met behulp van bepaalde strategieën jouw denken meer neutraal of helpend te maken.
GROEPSSESSIES
Waar ik zelf sterk in geloof is verbinding met lotgenoten. Om deze reden zet ik actief in op groepssessies. Andere personen die stotteren ontmoeten kan in het begin heel confronterend zijn, maar is deel van de weg naar acceptatie.
Het leven is te kort om het door te brengen als een strijd met jezelf. Graag help ik jou om het stotteren makkelijker te maken en indien nodig/mogelijk, een plaats te geven in jouw leven.