Neurogene taal- en spraakstoornissen (afasie, dysartrie en verbale apraxie) kunnen voorkomen als gevolg van een niet-aangeboren hersenletsel (bv. door trauma, beroerte…) of een neurodegeneratieve aandoening (bv. dementie, ALS, ziekte van Parkinson, multiple sclerose …). Afasie is een verworven taalstoornis die in verschillende modaliteiten tot uiting kan komen (spreken, lezen, schrijven, begrijpen). Dysartrie is een verzamelterm voor spraakstoornissen en kan in meer of mindere mate een invloed hebben op de articulatie, ademhaling, stemgeving, resonantie en intonatie. Verbale apraxie is een stoornis in de programmering van articulatiebewegingen en leidt ook tot spraakmoeilijkheden. 

​

BEHANDELING

Logopedische therapie is gericht op het optimaliseren van de communicatie. Na een intakegesprek en uitgebreid onderzoek naar de communicatieve mogelijkheden van de cliënt wordt een therapieplan opgesteld. Ook de omgeving speelt een belangrijke rol in de communicatie en zal de nodige tips krijgen om de kwaliteit van leven te bevorderen. Tijdens therapiesessies maken we gebruik van verschillende soorten oefeningen, afgestemd op de specifieke noden en wensen van de cliënt.

​